Ruggespraak
Voor wie dicht bij huis iets cultureels wil ondernemen, maar ook lekker buiten wil zijn, is een bezoek aan Natuurpark Lelystad een aanrader (u betaalt alleen € 3,00 parkeergeld). Hier exposeren kunstenaars van de KVF tot 1 november en deze 11e editie heeft als thema ‘Water Land’. De route is verkrijgbaar bij het infocentrum en één werk licht ik er uit.
Dit drijvende kunstwerk is gemaakt van verschillende schalen kunsthars en daarna geverfd in wit en verlopend roze. De verschillende schaaldelen ontvouwen zich en hebben een groene ondergrond, als basis, het blad van de lelie. Door de afstand van waaraf je het werk bekijkt, zie je niet onmiddellijk dat de delen afgietsels zijn van de rug van de kunstenaar. Een vondst die heel goed uitpakt. Het werk ‘ Waterlelie’ is gemaakt door Ingrid Slaa.
Ik verbind er twee andere werken aan: een werk van Matisse, Lezende vrouw, 1895 en de Baadster van J.A.D. Ingres uit 1808. In deze werken staan immers ook ruggen centraal, nu op doek. Die rugschilderijen zijn bijzonder en ze interesseren mij. Ze blijken in verschillende tijdsdelen voor te komen. Bij Ingres en Matisse zitten de modellen met de rug naar ons toe! Een ongehoorde houding in bijvoorbeeld de Gouden Eeuw en een breuk met de portrettraditie!
Het intieme werkje van de jonge Matisse toont ons zijn eerste grote liefde Camille, een boek lezend. Een braaf onderwerp, maar met een verrassende compositie.

Matisse, lezende vrouw, 1895
Ingres was in Rome toen hij geïnspireerd werd door de schoonheid van de meesters van de Renaissance, waar naakte vrouwen veelvuldig werden geschilderd. Deze schone baadster kan zo model staan voor onze hedendaagse wellness industrie, met de prachtige hammamdoek om haar hoofd, het bed waarop ze zich aanstonds zal neervlijen (voor een massage?) en de sfeer van ontspanning.
Hopelijk houdt de zomer nog even aan en kunnen we blijven genieten van de zon, vakantie, buitenpret en vrolijk gezelschap, maar niet met de rug naar elkaar toe!

Ingres, de baadster, 1808