Je suis Charlie
Terwijl tout le monde in kranten, sociale media en televisie zich uitspreekt over de aanslag op het kantoor van het satirisch tijdschrift Charlie Hebdo, doe ik een bescheiden poging te achterhalen hoe beeldende kunst zich verhoudt tot vrijheid, gelijkheid en broederschap.
Onmiddellijk doemen klassiekers uit het verleden op: van Goya’s ‘derde mei in 1808’, het vlot van Medusa als aanklacht tegen kapitein en reddingsoperatie vertaald door Gericault (1818) aangevuld met ‘De vrijheid die het volk leidt’ van Delacroix (1830).
In de 20ste eeuw duidde Picasso op de burgeroorlog in Spanje met het oorverdovende Guernica (1938) en de kaartspelende kreupelen van Otto Dix (1920) veroordelen de eerste wereldoorlog. Robert Capa werd wereldberoemd met de stervende soldaat op foto in 1938.
Henneman ‘schreeuwt’ en Shirin Neshat protesteert in ‘My Beloved’ (1995) in zachte doch dwingende stijl tegen de regering in Iran. Ai Wei Wei stelt met veel eigen risico het regime in China aan de kaak.
En ik? Ik laat de afbeeldingen zien en bespreek ze met mijn gasten/deelnemers. Soms discussiëren we heftig, soms zijn we stil.
Vandaag ben ik even stil.
- Eugène Delacroix
- Creativiteit is vrijheid
- Goya
- Shirin Neshat, my beloved
- Jeroen Henneman, De Schreeuw
- Capa, 1937
- Gericault, Vlot van Medusa
- Picasso, Guernica
Je ne suis pas Charlie
Je ne suis pas juif
je suis homme
Je ne suis pas muselman
je ne suis pas chrétien
je suis homme
Je ne suis pas les femmes de Timbuktu
je ne suis pas homosexuel
Je suis homme
J’ai tant besoin de tous
Ja Odette, door de eeuwen heen is er gelukkig aandacht voor gevraagd. Dat heb je mooi in beeld gebracht. Vooral die van Shirin Neshat sprak en spreekt me aan.
Zeer treffend, ofwel pijnlijk raak!
Jouw stilte roept veel reactie op waarschijnlijk van mensen die de stilte graag met je delen. Ik wordt altijd warm van mensen die hun talent gebruiken om onrecht onder de aandacht te brengen. Prachtig om al deze uitingen bij elkaar te zien. Parijs was te ver en te massaal maar beiden zijn indrukwekkend
Jou pen schrijft!
Prachtig Odette
Dit is de enig manier waarop jij kunt laten zien hoe je er over denkt.
Als ik dit lees, komt als eerste bij mij op : L’histoire s’est répétée.
En meteen daarachteraan denk ik : Houd ’t dan nooit op ?!
Ik hoop dat de stilte niet te lang duurt, Odette, maar dat het voor jou een manier van verwerken / bezinning is.
Laat het niet iets worden wat je langzaam monddood gaat maken.
Er is tenslotte nog genoeg om voor te strijden en te uiten : met pen, penseel, woorden,………….
Remember de witte hoofddoeken !!!
José
Mooi Odette, Het is van alle tijden en het doet nog steeds pijn …
Wat vertaal je het weer mooi in woord en beeld, Odette.
Knap stuk werk Odette
Je legt de relatie heel goed
Stilte in deze tijd bestaat dat nog?????????
Fridjof
Mooi duiding, Odette