Reacties

Modern, zelfbewust en toegankelijk — 8 reacties

  1. Beste Ket,

    Let je er een beetje op dat je niet op de door je zelf gegenereerde theoretische thermiek in de allerhoogste sferen verdwijnt? Dat zou jammer zijn, want veel van jouw ideeën, uitgangspunten en stellingen zijn zeer de moeite waard. Ook al schuren ze zo nu en dan wel gevaarlijk dicht tegen het anti-cultuur-populisme van deze tijd aan. Zelf zou ik het wat praktischer willen benaderen. Het gaat in mijn ogen immers alleen maar om de invulling van de Hectare Cultuur en niet om een Cultuurrevolutie.

    Jouw gedachte over het publiek als coauteur van kunst vormt een elementaire cultuur-filosofische legitimatie om high- en low-culture te vermengen. Het vormt een krachtig pleidooi voor een gevarieerd en divers cultuuraanbod. Dat geldt ook voor de door jou bepleite evenwichtige spreiding van alle kunstdisciplines. Dat idee komt dicht bij de acties die Odette Breijinck eerder bepleitte.

    Zo bezien zou de Hectare Cultuur de moederspin van de basisstructuur in het Almeerse culturele web kunnen zijn. Een centrum dat vraag en aanbod van stadsbewoners, bezoekers en toeristen coördineert met een frontoffice voor alle vragen en een backoffice voor alle ( gesubsidieerde en niet-gesubsidieerde) aanbieders op het gebied van kunst en cultuur in de stad.
    Ik denk daarbij aan de fantastische rol die de grote hal van het gebouw zou kunnen spelen met goedgeïnformeerde deskundige en vooral klantvriendelijke baliemedewerkers en met daarnaast uitdagende interactieve digitale informatie en fysieke presentaties voor een breed publiek.

    Jan Resink

  2. Beste Ket,

    Het wordt tijd voor overleg; wanneer kun jij je vrij maken? Ik ben nog even op reis in het voorheen vergeten cultuurlandschap van Lille. Gek genoeg verheug ik me daar op; in Lille heeft men het jaar dat ze Culturele Hoofdstad was (2004) kunnen gebruiken als middel om de stad en haar directe omgeving te doordrenken met kunst en cultuur in verschillende lagen. De stad, haar inwoners en de toeristen plukken daar nu de vruchten van.

    Odette

  3. Beste Odette en Jan,

    Wat een truttig commentaar! Zeker naar mij gegoogeld en niets kunnen vinden hè? Nou dat wil ik graag zo houden. Het ging toch om visies? Welnu de mijne kun je krijgen gratis en geheel voor niets, maar dan moet je er wel even voor gaan zitten.

    Voor het ontwikkelen van een nieuwe en effectieve cultuurvisie in Almere, moet het idee dat het publiek een belangrijke katalysator is in het wordingsproces van de kunst worden omarmd en moet in het cultuurbeleid voorrang worden gegeven aan kunstparticipatie en kunsteducatie.

    Waarom?
    Een echte kunstenaar vertelt immers zijn eigen verhaal. Een verhaal waarmee het alledaagse leven aan waarde (welke waarde dan ook) kan winnen. Lang niet iedereen is daar blij me, soms lijkt het wel wel of de kunstenaar een onderhuidse vijand is van iedereen..
    En dat nu is juist zo interessant en waardevol. Dat gevecht van de kunstenaar om zijn geestelijke producten een plaats te geven in de maatschappij. Een echte kunstenaar is avant-garde, is de gevestigde orde voor en laat zich niet snel inpakken.

    Een onvermijdelijke tegenstrijdigheid is het gevolg.

    Ooit zal de voorloper, de kunstenaar, misschien gevolgd worden. Hij wordt in dat geval – al dan niet tijdens zijn leven – een gewaardeerde cultuurgids of een roepende in de woestijn. (Waar overigens ook altijd volgers voor te vinden zijn.)
    In dat geval is er sprake van een verbond. Een zoete, maar knellende band. De kunstenaar trekt en duwt, zet de boel ongevraagd in beweging.
    Sommigen laten zich dat welgevallen, en willen zelfs meer. Ze stimuleren de kunstenaar, al was het maar om het statusverhogende effect, met geld. Vaak niet met eigen geld maar met dat van ons allemaal (subsidie). En zo zijn geleidelijk aan de met volksgeld betaalde elitaire kunsttempels ontstaan. De jonge stad Almere heeft deze inmiddels achterhaalde traditie kritiekloos voortgezet en nu zit de stad met een aantal van die tempels in hun maag.

    Wat te doen? De bestaande instituties bijeenvegen? Dat biedt toch geen soelaas. Dat kan toch iedereen voorspellen? Vandaar mijn pleidooi om te breken met verouderde niet werkende uitgangspunten en een nieuw beleid van de grond af aan op te bouwen.

    Voor een nieuwe cultuurbeleid zouden de Almeerse bestuurders moeten uitgaan van de maatschappelijke waarde van de symbiotische band kunstenaar-publiek. Ze moeten inzien dat kunst die niet of te weinig gezien wordt aan betekenis verliest en in dat geval blijft steken in een potentie om door publieke participatie kunst te worden. In de nieuwe cultuurpolitiek moet het publiek als medeschepper op elk niveau serieus genomen worden.

    Neem eens contact op met Edwin Jacobs van het Centraal Museum Utrecht die is met deze gedachte al een aardig eindje op weg.

    Voor een nadere invulling van deze visie heb ik nog wel wat op de boekenplank staan en wil ik ook wel een boekje opendoen, maar ja, dan moeten jullie wel maatjes van mij willen zijn.

    Ket Kreins

    • Beste Ket Kreins,

      Het maakt mij niet uit wie je bent of wat je doet, als dat wat je melden hebt maar uit het hart komt en eerlijk is.

      De visie die voor ons ontwikkeld is door het college, daar wil ik het graag over hebben. Staat dat voor kwaliteit en heeft het waarde voor iedereen in Almere?

      Cultuureducatie
      De kunstlinie ‘old school’ behoort definitief tot het verleden. Docenten die daaraan waren verbonden zijn/worden ontslagen, het amateur-kunst-onderwijs verdwijnt naar de wijken. Geen muziek, keramiek, schilder, dans, toneel, of zanglessen meer voor jong of oud. Alle uitvoerende taken verdwijnen. Wat overblijft is een uitgedund team medewerkers op beleidsniveau, dat een nieuwe manier zoekt om k&c onderwijs op alle scholen te laten landen.

      Cultuureducatie 2.0 zal dus vanuit de cultuurhectare georganiseerd moeten worden om te voorkomen dat we straks een generatie cultuurbarbaren in Almere hebben grootgebracht.

      Kunstenaars & exposeren
      In de cultuurhectare worden o.a. beeldende kunst en architectuur gepresenteerd. Hierbij bepaalt de artistiek directeur het thema. Welke kunstenaars en/of welke collecties worden ons voorgeschoteld? Dat is een interessant punt. Een eigen Almeerse collectie, behalve de kunst in de openbare ruimte, is er niet. Dus moet men haar toevlucht nemen tot bruiklenen. Het zal afwijkend zijn van het beleid van museum de Paviljoens. Er was landelijk zeer veel waardering voor haar programmering, maar die sloot onvoldoende aan bij het niveau en de smaak van de inwoners van Almere. De hoge bezoekersaantallen werden voor een groot deel gegenereerd door op woensdagmiddagen kinderactiviteiten te organiseren. Nu moeten bezoekers aangetrokken worden door de kwaliteit het programma, de inhoud, de verdieping en de verbreding, in combinatie met goede randprogrammering.

      Een deel van het gebouw zou beschikbaar moeten worden gesteld om, in wisselende exposities, werk van Almeerse kunstenaars, jong en oud, te tonen. Met het liefst altijd ‘life’ uitleg door henzelf of door geïnspireerde gidsen. Op die manier wordt het verhaal van de kunstenaar verder verteld. Op die manier krijgen bezoeker en kunstenaar de kans elkaar te leren kennen. Verbind er een uitdagend educatief programma aan en er zullen daadwerkelijk kinderen/jongeren naar de cultuurhectare komen.

      Daarnaast pleit ik voor de toevoeging van een filmhuis, een literaircafé, een erfgoedmiddag, een flashdans dinsdag, een speakerscorner en een studentenavond in het gebouw; ruimte genoeg! Nodig zoveel mogelijk verschillende lagen van de bevolking uit om zich thuis te gaan voelen aan het water. Organiseer ‘s zomers op het plein voordrachtwedstrijden en volksdansen. Kortom, laat de boel leven!

      Dat is mijn visie, nu jij weer.

      • Beste Odette,

        Nog steeds een beetje argwanend? Moet ik een eed of gelofte over mijn eerlijkheid afleggen? Nee toch?

        Misschien dat het volgende inkijkje je wat geruststelt.

        Geruime tijd volg ik met toenemende ergernis het cultuurbeleid van de Gemeente Almere.
        In een reeks van jaren verschenen er 4-jaarlijkse gezwollen, stevig ronkende cultuurnota’s die meestal, zelfs voordat de drukinkt droog was, al achterhaald waren. De nota Cultuur 2.0 vormt in die reeks een absoluut hoogtepunt. En dan nu die hectare cultuur. Ik heb er eerlijk gezegd geen fiducie in.
        Keer op keer blijkt de Gemeente Almere in haar cultuurbeleid geen enkel gevoel te hebben voor de politieke en maatschappelijke realiteit. Steeds wordt te hoog ingezet en zelden iets waargemaakt. Eerlijk gezegd heb ik het idee dat ik het hele zooitje ambtelijke beleidsmakers met gemak in mijn zak steek en waarschijnlijk ik ben niet de enige die zo denkt. Daarom was ik blij verrast door jouw initiatief. Hoera, eindelijk een podium voor gezond denkende, realistische en in mijn geval kritische burgers.

        Waarom reageer ik?

        Ik heb de intentie en ambitie om, graag met jou en anderen, gevraagd of ongevraagd, de gemeente te prikkelen en misschien wel te adviseren op het gebied van cultuurbeleid. In de hoop een daaraan een vitale en kansrijke bijdrage te leveren . Een gedachtewisseling op jouw blog is daarvoor een interessante aanzet.

        En dan nu ónze gedachtenwisseling.
        Ik heb je stuk aandachtig gelezen. Heel sympathiek en hoopvol met inspirerende en zinvolle programmapunten. Maar om de hectare cultuur tot bloei te brengen is meer nodig dan alleen zaai- en plantwerk. Er moet een op principes gebaseerd beplantingsplan komen. (Zijn we van de ECO of de PLOF?) Ik werk graag vanuit (theoretische) principes, jij wellicht meer van uit de (praktische) uitvoering. Misschien sluiten die op elkaar aan.

        Is het een idee om samen te werken? Wat mij betreft een beetje losjes en improviserend. Misschien sluiten anderen zich aan. Er komt vanzelf een moment waarop we zien of het de moeite waard is om met een goed, krachtig en samenhangend document naar voren te treden of niet

        Vorige keer kwam ik, kort samengevat, op de volgende uitspraken.
        • Voor goed kunstbeleid geldt dat volksgeld (subsidie) ten goede moet komen aan heel het volk en niet alleen aan geprivilegieerde groepen.
        • Goed kunstbeleid erkent het publiek als medeschepper (co-createur) van kunst.
        • Goed kunstbeleid bevordert vooral de relatie publiek- kunst-kunstenaar en niet de positie van de kunstenaar.

        Zal ik hierop even door borduren?

        OK? Dan wil ik nu de maatschappelijke relevantie van de kunst “even” aan de orde stellen.

        We willen allemaal een welvarende en rechtvaardige maatschappij waarin we gelukkig zijn. Die krijgen we natuurlijk niet voor niets. Daar moeten we aan werken.
        Welvaart heeft vooral betrekking op het materiële. Geluk omvat meer. Een goede gezondheid bijvoorbeeld. Zowel lichamelijk als geestelijk. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Het domein van de kunst is vooral het geestelijke, het mentale en emotionele. Het geeft ons persoonlijk leven inhoud en kleur. Daarbij geldt dat elk vogeltje zingt zoals het gebekt is en óók dat niet alle liedjes mooi worden gevonden. Er moet voor ieder wat te kiezen zijn.

        Dat leidt tot de volgende uitspraken.

        Eerst het aanbod
        • Goed kunstbeleid garandeert een over de kunstdisciplines evenwichtig verdeeld gevarieerd en divers cultureel basisaanbod.
        • Goed kunstbeleid betrekt in het kader van de spreiding naast overheidsaanbod ook particuliere en zelfs commerciële initiatieven.
        Dan de vraag
        • Goed kunstbeleid richt zich in het belang van opvoeding, scholing en welzijn op vragen vanuit de bevolking. Het ondersteunt en faciliteert particuliere initiatieven en stimuleert commerciële culturele activiteiten “van onderop”.

        Tot zover mijn bijdrage van vandaag. Ik vind het wel weer welletjes zo.

        Ben ik al je maatje?

        Ket Kreins

  4. Beste Ket,

    Net als Jan ben ik nieuwsgierig naar je identiteit. Is Ket Kreins je eigen naam of schrijf je onder dit pseudoniem? Niet dat het iets af doet aan je ontboezeming, hoor. Almere bevindt zich als kunst- en cultuurstad in een uniek landschap, dat maatwerk vraagt voor de verspreiding, presentatie, programmering en productie van kunst en cultuur. Wordt vervolgd.

  5. Beste Ket,
    Nou zeg, jij durft! Van de grond af aan beginnen, dat betekent ontkenning van alles wat hier in Almere inmiddels op cultureel gebied is opgebouwd.

    Zonder te weten wat jou voor ogen staat zou ík niet zonder meer je maatje willen zijn. Zou je een tipje van jouw visie-op-cultuur-in- Almere kunnen oplichten? Ben benieuwd.

    Jan Resink

  6. Beste Odette,

    Vraagje.
    Zijn de kop (Modern, zelfbewust en toegankelijk) en de staart (meepraten, ideeën uitwisselen, motiveren, enthousiasmeren en meewerken) van jouw artikel over de Almeerse ambitie een “hectare cultuur” niet al te enthousiast geformuleerd voor een project dat ik liever met de naam “cultureel mortuarium” tooi? De beoogde hectare is in feite een gedoodverfde dodenakker waarvoor het eerste lijk “De Kunstlinie” op eigen grond al uit de kast gerold is en het tweede lijk “De Paviljoens” zich ook al heeft aangekondigd.

    In het door jou aangehaalde verslag van “Lagroup leisure and art consulting” staat adembenemend goed beschreven hoe de door het gemeentebestuur gewenste cultuur clustering wél, maar vooral ook niét zou moeten worden aangepakt.
    Welnu, het Almeerse gemeentebestuur is er wonderwel in geslaagd om alle negatieve bevindingen als aanbevelingen op te vatten.

    Ik ben er van overtuigd dat jij dit dilemma ook ziet en het graag anders zou willen. Daar getuigt je website van. Daarom vind ik jouw slotzin “bij wie kan ik me melden” zo merkwaardig. Denk je echt dat er een, met een cultuurvisie begiftigd, Almeers gremium bestaat waarbij jij je met je optimistische kijk kunt aansluiten? Ik denk het niet.

    Je zult zelf aan de bak moeten. Van de grond af aan beginnen. Als je niet bang bent voor gezonde dwarsheid dan ben ik je (eerste?) eenkennige, wat mensenschuwe, maar out- of-the-box- denkende en vooral creatieve maatje voor je hervormingsproject.

    Ket Kreins

    PS. Deze ontboezeming kun je met een gerust hart in z’n geheel, dus ongecensureerd, aan je website toevertrouwen. Eerlijk gezegd, zou ik me zelfs vereerd voelen.